Et sic incipit!

The faithful black Eurasian dog was lying on its side, on the grass, at the outskirts of the garden, soothed by the sound of the water slowly flowing down the nearby stream.

Et sic incipit!

Sou fänkt et also un!

De Geroch vum säftegen dry-aged Steak hat sech mat deem vum bäissenden Damp gemëscht. Et war aacht Minutten no aacht Auer. Den treie schwaarzen Eurasier louch säitlech um Gras, an enger Eck vum Gaart, no bei der klenger Baach wou d'Waasser säit Éiwegkeeten duerch d'Wisen zéit. D'Plätsche vum Waasser hat eng berouegend Wierkung. Dem Hond seng An waren zou. Ënnert dem donkele Bëscherkranz, vum Fridde stëll bewaacht, huet hie gemittlech a glécklech ausgesinn, d'Spëtzt vu senger Zong houng him säitlech aus dem Mond. Den Hond huet awer net geschlof. Den Hond war dout. Ee Mëschtgreef houng aus senger Säit. De Kadaver vun engem Jong louch net weit ewech vum Hond am Gras; jiddefalls de Kierper, den ofgetrennte Kapp war e puer Meter weider gerullt, bis bei déi kleng Baach - bal wei wann ee mam Hond wollt apportéiere spillen.

Ier de bäertege Mann seng tréinend gro An erëm zou gemaach huet, hunn d'Synapsen a sengem Gehir Gefiller vun déiwer Trauer a staarkem Haass registréiert - an ee Verlaangen no bluddeger Revanche. Eng leschte Kéier gouf d'Luucht vun der Fräiheetssonn a sengen An gebrach. Kleng schaumeg Blose sinn aus sengem Mond gedrëpst, wei dat séisst Gëft hien an een als éiweg geduechten Dram, voller Joch a Leed, begleet huet.


So it begins!

The aroma of the delicious dry-aged beef, mixed with a whiff of smoke, was still lingering in the air. It was eight minutes after eight. The faithful black Eurasian dog was lying on its side, on the grass, at the outskirts of the garden, soothed by the sound of the water slowly flowing down the nearby stream. Its eyes were closed. Under a crown of dark wood, always guarded by peace, it looked happy, the tip of its tongue was visible, but the dog was not asleep, nor resting. The dog was dead. There was a garden fork sticking out of its side. The cadaver of a young boy lay not far away from the dog; his body, at least, the severed head had rolled away before it came to a halt just close to the stream - as if someone had wanted the dog to play fetch.

Before the bearded man closed his tearful grey eyes again, his mind registered a deep feeling of grief, followed by a sensation of anger and a carnal desire for revenge. For a brief moment the glory glow of the Freedom's sun was caught in his eyes, for one last time. Foam drippled out of his mouth, as sweet poison guided him into what was supposed to be an endless dream of foreign yoke and woe.


So beginnt es also!

Der Geruch von leckerem trocken-gereiftem Fleisch vermischte sich mit dem des beißenden Rauches. Es war acht Minuten nach acht Uhr. Der treue schwarze Eurasier lag seitlich auf dem Rasen in einer Ecke des Gartens, in der Nähe des kleinen Baches, wo das Wasser seit Ewigkeiten durch die Wiesen zog. Das Plätschern des Wassers hatte eine beruhigende Wirkung. Die Augen des Hundes waren geschlossen. Unter dem dunklen Wälderkranz, vom Frieden still bewacht, sah er glücklich aus, die Spitze seiner Zunge hing ihm seitlich aus dem Mund. Der Hund schlief jedoch nicht. Der Hund war tot. Eine Mistgabel ragte aus seiner Seite heraus. Der Kadaver eines Jungen lag nicht weit entfernt vom Hund im Gras; sein Körper jedenfalls, der abgetrennte Kopf war einige Meter weiter gerollt und nur kurz vor dem Bach liegen geblieben - fast so, als ob jemand wollte, dass der Hund ihn apportiere.

Ehe der bärtige Mann seine tränenden grauen Augen wieder schloss, durchzuckten ihn Gefühle von tiefer Trauer und starkem Hass - und das Verlangen nach blutiger Rache. Ein letztes Mal brach sich das Licht der Freiheitssonne in seinen Augen. Schaum tropfte aus seinem Mund, als das Gift ihn in einen als ewig angedachten Traum, voller fremdem Joch und Leid, begleitete.


Donc ça commence!

L'arôme du délicieux boeuf vieilli à sec se mêlait à celle de la fumée piquante. Il était huit heures huit. Le fidèle Eurasier noir était couché sur la pelouse, aux abords du jardin, apaisé par le murmure de l'eau qui arrose champs et prés depuis des siècles. Les yeux du chien étaient fermés. Sous la couronne de la forêt sombre, toujours gardée par la paix, il avait l'air heureux, le bout de sa langue pendait du côté de sa bouche. Cependant, le chien n'a pas dormi. Le chien était mort. Une fourche à fumier sortit de son côté. Pas loin du chien était la carcasse d'un garçon; son corps, de toute façon, la tête coupée avait roulé quelques mètres plus loin avant de s'arrêter près du ruisseau - presque comme si quelqu'un avait voulu que le chien le récupère.

Avant que l'homme barbu ne referme ses yeux gris, des sentiments de profonde tristesse et une forte haine l'envahirent - et le désir d'une vengeance sanglante. Pendant un bref instant, la lueur du soleil de la Liberté fut prise dans ses yeux pour la dernière fois. De la mousse s'échappa de sa bouche, tandis qu'un doux poison le guidait dans un rêve supposé éternel de joug et de suffrance.

Comments